کلامی برای خودم..

شبی نه چندان دور..

همانان که مرگ فرا میخواندت بخویش..

خواهید دید چراغ کوچک سبزم خاموش است..

سحرگاهی در میدان شهر مردی بردار میشود و تو نظاره گر خواهی بود..

برایتان چه فرقی خواهد کرد..!! یک چراغ بیش یا کم؟!

و فردا تیتر روزنامه ها فریاد میزند!! دشمن خدا واسلام بر دار شد..!!

و تو با خودت خواهی گفت: شاید که سلطان دیگر آزاد شد..

__________________________

این متن رو برای خودم گفتم.. ساعت 12:57

1393/08/22

در این هنگامه خاموش از امید..
در این کویر بی مهری و حسرت..
در این اتحاد شغال و کفتار و قار قار کلاغان  وقیح..
راه آزادی فقط از حلقه ی داری میگذردو بس..
بوسه ایی بر درگاه آزادی.. بوسه ایی بر طناب دار خواهد بود..
شعرم سیاه و تلخ مخوان ای دوست.. راه آزادی  شیرین است..
کینگ استینگ
22/08/1393
09:42